Άσκηση: Τι σκέφτεται τώρα το παιδί που δεν είχε παπούτσια; Να φωτίσεις τις σκέψεις του σε έναν εσωτερικό μονόλογο.
Για τους μαθητές μου με αγάπη... Για να βρίσκουμε έναν χώρο έκφρασης και συνάντησης με την ομάδα... Και για να νιώθουμε όλοι μαζί τη χαρά του μοιράσματος! Και για όποιον συνάδελφο, ανήσυχο ταξιδευτή...
Το βούκινο...

Το βούκινο...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου