Διδασκαλία με χάρτες, ήρωες του 21 και ξύλινα θρανία. Τα σχολεία της νοσταλγίας και της γνώσης απέναντι στα φροντιστήρια και την βαρεμάρα..

Τότε στα δημοτικά σχολεία οι τάξεις είχαν ξύλινα θρανία, πολλούς χάρτες στους τοίχους  και όλους τους ήρωες του ΄21.

Τότε οι μαθητές δεν μπέρδευαν το 1821 με το έπος του ΄40 και όλοι μάθαιναν τι είχε συμβεί στις 29 Μαΐου του 1453. Εκείνοι οι μαθητές θυμούνται ακόμα τα ονόματα των δασκάλων τους, μαζί με τις υπερβολές, τις τιμωρίες  και τον τσουχτερό χάρακα.

Οι εποχές αλλάζουν και μέσα στο χρόνο κερδίσαμε πολλά. Χάσαμε όμως, ακόμα περισσότερα.

Πόσοι δάσκαλοι σήμερα θα άντεχαν να διδάξουν κάτω από αυτές τις «πρωτόγονες» συνθήκες και πόσα παιδιά θα άκουγαν τον κύριο να τους δείχνει πού βρίσκεται η Αθήνα, χωρίς να γελάσουν;

Πάντως εκείνα τα φτωχόπαιδα με τα τρυπημένα πανωφόρια έβλεπαν το δάσκαλο με σεβασμό και σταύρωναν τα χέρια τους με δέος μπροστά στη νέα γνώση και είχαν την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.

Σήμερα όλοι κάνουν φροντιστήριο και οι μαθητές δεν αντλούν  χαρά, ούτε δείχνουν σεβασμό στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Κυρίως βαριούνται και κυνηγούν ψεύτικα μόρια,  που πληρώνουν με απίστευτο κόπο οι πτωχευμένοι γονείς τους.

Η φωτογραφία απεικονίζει δημοτικό σχολείο στο Ζαγόρι το 1962 και προέρχεται από την ομάδα «Σπάνιες ασπρόμαυρες φωτογραφίες από την Ελλάδα»…

Άσκηση:
1. Δυο δάσκαλοι του παλιού καιρού νοσταλγούν το σχολείο εκείνης της εποχής. Να γράψεις το διάλογο που κάνουν.
2. Θα ήθελες ή όχι να πηγαίνεις σε ένα τέτοιο σχολείο; Να ανταλλάξεις τις απόψεις σου με έναν φίλο σου που διαφωνεί μαζί σου.